Ιννιάι μαστόροι τό ’χτιναν το’ Αδάνας το γιοφύρι Ολημερίς το χτίνανε, κάθε βράδυ χαλούνταν Κάτσανε και τσακίσανε1 το τσάκισμα2 στο Γιάννη «Γιαννάκη μ’ για βγάλ’ την καλή σ’, για βγάλ’ την κεφαλή σου.» Κι εκείνος την εμίλησε με του πουλιού τη γλώσσα «Αργά ας λουστεί, καλάνα μου, κι αργά ας [...]
Κάτω στον Αϊ-Γιάννη στο Θεολόγο Πολλάϊ κάστρα ντελάστα1 μικράϊ μεγάλα Σαν τούϊ Μαρού μ’ τόϊ κάστρο, κάστρο δεν είδα «Κι αν πάρω (ι)γώ τόϊ κάστρο, τ’ είν’ τα δώρα μου;» [«Άνοιξε συ, Μαρού μου, ξένος δεν είμαι» Και στον ξένο κατόπι χίλιοι σέμανε2 Έπιασαν τη Μαρού απ’ τα μαλλιά] 1ντελάστα: [...]
Σαν τηλ μάνα, σαν τηλ μάνα –χάι μάνα Και σαν εκεί(ν’) την μάνα –σίσι Που είχε τα εννιάν παιδιά –χάι μάνα Και τα εννιά νυφάδες –σίσι Έχειναν1 και στο σπίτι της –χάι μάνα Εννιάν παιδιών νανούδια2–σίσι Απλώναν στα τσαλούδια3 της –χάι μάνα Εννιάν παιδιών ντιλμπέντια4 –σίσι Μάνα, ζύμω, μάνα κόλλα5 [...]
Τρει άρχοντοι και τρει καλοί και τρει γαϊτανογέροι Κ’ οι τρεις συλλοϊζόσανε να βγουν σ’ απάνω κόσμο (ν)Ο εις καυκιόταν τ’ άσπρα της1 κι άλλος τη φορεσιά του Κι όϊ Μαυροζής καυκιότανε, καυκιόταν την καλή του (ν)Εν άδικον τον έβγαλαν να πάρουν την καλή του Πουλεί τα σπίτια τ’ άμορφα [...]
Τώρα λάμψαν τα σπίτια μας, λαμπίσαν οι αυλέ(ς) μας Τώρ’ ας χαρούν οι φίλοι μας, κι ας σκάσουν οι οχτροί μας Ελένη μ’,* έλα έλα, και μην το λες κανένα Ελένη μ’ τ’ όνομά σου, γλυκόν το φίλεμά σου Γιομώ το μαστραπά νερό και βάλτο στην αγέρα Κι α δεν [...]
