Δεν είν’ αυγή να σηκωθώ να μην αναστενάξω: έβγα ,ήλιε μου, κι έλα, μίλιε μου. Να γείρω στο προσκέφαλο κι από καρδιάς να κλάψω: έβγα να σε δω, να παρηγορηθώ. Στ’ Αλάτσατα ’ναι ένα βουνό – Καρανταή το λένε, έλα, ταίρι μου, και πιάσ’ το χέρι μου. Που παν οι [...]
