− Έχετε ψαράδες ψάρια, έχετε ψαράδες ψάρια, έχετε ψαράδες ψάρια, αστακούς και καλαμάρια, αστακούς και καλαμάρια. − Έχομε χρυσή σαρδέλα σαν την έμορφη κοπέλα. − Έμαθα κυρά πως έχεις ψαροπούλα και ψαρεύεις κι ήρθα να σου τη γυρέψω μαύρα μάτια να ψαρέψω.
Ταραϊτά, ταραϊρά, ταρατα… Όμορφη που ‘ν’ η νύφη μας κι εγώ δεν θέλω λόγια, -ωχ, κι εγώ δεν θέλω λόγια- κι είναι τα μαγουλάκια της κόκκινα σαν τα ρόδα -ωχ, κόκκινα σαν τα ρόδα. Άντε, σε τα λέγω κι άκουγέ τα, χαίρου και καμάρωνέ τα. Γαμπρέ, μη λυπηθείς φλουριά και [...]
Ποιος ήταν ο προξενητής, π’ ανέβαινε τη σκάλα ωχ, π’ ανέβαινε τη σκάλα κι ταίριαξε τον αϊτό, ματζί με τη σουλτάνα ωχ, ματζί με τη σουλτάνα. Τσεσμελίδική μου γλάστρα με τα λούλουδά σου τ’ άσπρα. Η μάνα σου ήταν η αρχή που σ’ έφερε στο γάμο και σ’ έδαν τα [...]
Τα παλαιά -ωχ, αγάπη μου- τα παλαιά μου βάσανα περάσανε και πάνε, τα τωρινά -ωχ, αγάπη μου- τα τωρινά γενήκανε φίδια για να με φάνε. Μανταλένια, Μανταλένια, σαν περνάω, να μ’ έχεις έννοια. Μανταλένια τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου. Σαν είναι να ’χω βάσανα και πίκρες ‘γώ [...]
