Ακούσ’ ισύ προυτουσυρτή κ’ ισύ προυτουκαγκελευτή, για βεργουλύγα του χουρό, για βεργουκαγκελέψε τουν. Τραγούδι και χορός του Πάσχα από την Ιερισσό Χαλκιδικής. Χορωδία Δόμνα Σαμίου (1997).
Ανήμιρα την Πασχαλιά κι στουν καλόν τουν λόγου, όλ’ έτρουγαν κι όλ’ έπιναν κι όλοι χαροκοπιούνταν, κι ι Γιώργης παραμόνευε έξω μεριά απ’ την πόρτα. Χορός του Πάσχα από την Ιερισσό Χαλκιδικής με την Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 1997.
Άσπρο πουλάκι κάθεται σε πράσινο κλαδάκι κι τα φτιρούδια του τσιμπά κι την αγάπη λέει. Τραγούδι της αγάπης, συρτός χορός από την Ιερισσό Χαλκιδικής με την Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 2005.
Αφήνω γεια στη γειτονιά και γεια στα παλληκάρια, αφήνω και, αφήνω και στη μάνα μου τρία γυαλιά φαρμάκι. Μοιρολόι του γάμου από την Ιερισσό της Χαλκιδικής με την Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 1986.
Αφήνω γεια στη γειτονιά και γεια στα παλληκάρια, αφήνω και, αφήνω και στη μάνα μου τρία γυαλιά φαρμάκι. A capella ερμηνεία της Δόμνας Σαμίου το 2008. Μοιρολόι του γάμου από την Ιερισσό της Χαλκιδικής.
Η αγάπη μου παντρεύεται και παίρνει τον εχθρό μου, δεν το ’χω πως παντρεύεται και παίρνει τον εχθρό μου, μόν’ το ’χω πως με κάλεσε τα στέφανα ν’ αλλάξω. Τραγούδι από την Ιερισσό Χαλκιδικής. Ηχογραφήθηκε το 1986.
Η αγάπη μου παντρεύεται και παίρνει τον εχθρό μου, δεν το ’χω πως παντρεύεται και παίρνει τον εχθρό μου, μόν’ το ’χω πως με κάλεσε τα στέφανα ν’ αλλάξω. Τραγούδι από την Ιερισσό Χαλκιδικής. Ηχογραφήθηκε το 1978.
ν-Ήρθαν, μα λεν , ήρθαν τα Κρητικά, Κρητικά παιδιά ν-ήρθαν τα Κρητικά-να παιδιά, τα ’μορφοπαλληκά-να-ρια, τα ’μορφα και τα νόστιμα και τ’ αρραβωνιασμένα. Καράβιν ισκαρώσανε καταμεσού πελάγου, βάζουν κατάρτια μπρούτζινα κι αντένες ασημένιες και τα πανιά μεταξωτά και ξάρτια συρματένια, κι είν’ ’μορφο το καράβι τους κι ο νιος που [...]
Κάλαντα Χριστουγέννων ⬥ Καλήν εσπέραν, άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη Θεία γέννηση να (μ)πω στ' αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρε η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων, [κι] ο Βασιλεύς των ουρανών κι ο Ποιητής των [...]
Με μήνυσε-νε η γ-αγάπη μου, ζηλεμένο μου να πα’ να τη φιλήσω, φέγγεις φιγγάρι μ’, φέγγεις να πα’ να τη φιλήσω, λαμπρό μου φιγγαρά(κι). Μα ’γώ ’μαν ξένος κι ατζαμής, τη στράτα δεν την ξέρω. Μα παίρνω το στρατί-στρατί, τ’ ωρηό το μονοπάτι το μονοπάτι μ’ έβγαλε στης αγαπώς την πόρτα. [Βρίσκω τις [...]
Μια προυσταγή μιγά-, μια προυσταγή μιγά-, μια προυσταγή μιγάλη προυστάζ’ ου βασιλιάς να κατιβ’ η γιαρμάδα κι ου καπουδάν πασάς. Να κατιβ’ η γιαρμάδα κι ου καπουδάν πασάς. Μι του Θιού του λόγου κι μι του βασιλιά, η γιαρμάδα ν-ικατέβη στα δώδικα νησιά. Βγαίνουν στουν Κάβου Ντόρου καράβια φουβιρά. Σαν [...]
Πάνου σ’ βουνί, πάνου σ’ βουνί, πάνου σ’ βουνί -νί θε ν’ ανεβώ, Ροϊδού- Ροϊδούλα ζαχαρένια, πάνου, πάνου σ’ μαρμαροβού(νι). Nα κόψου φούντα βάρσαμο και φούντα μοσχουκλά(δι), να φουρκαλώ τη θάλασσα ν’ αράζουν τα καρά(βια), να ’ρθούν καράβια να σταθούν και κάτεργα ν’ αρά(ξουν), να ’ρθει και με η αγάπη [...]
Ιστορικός θρύλος της Άλωσης ⬥ Πήραν την Πόλη, πήρανε, μωρέ πήραν τη Σαλονίκη πήραν κι την- πήραν κι την Αγια-Σοφιά. Πήραν κι την Αγια-Σοφιά, το μέγα μαναστήρι, μι τιτρακόσια σήμαντρα, μ’ ιξήντα δυο καμπάνις πάσα καμπάνα κι παπάς, [πάσα παπάς κι διάκος. Να κι η κυρά η Παναγιά, στην πόρτα [...]
Σαρά- εμ σαράντα πέντε λεμονιές· σαράντα πέντε λεμονιές στην άμμο φυτρωμένες. Κάνουν τα φύλλα πράσινα, και τα λεμόνια αφράτα· μόν’ η δική μου λεμονιά στην πέτρα είναι βγαλμένη. Κάνει τα φύλλα μάλαμα, και τα λεμόνια ασήμι· κι όποιος τα πιάσει πιάνεται, κι όποιος τα ιδεί πεθαίνει, κι όποιος τα γλυκομυριστεί, [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Σαράντα πέντε μάστοροι, ματάκια μου, κι εξήντα μαθητούδια, πού πας καρδιά καμέ[νη]; Καμάρα ν-έχτιζαν γιαλό, καμάρα θεμελιώνουν, όλη μερίτσα έχτιζαν, κι απέ βραδίς χαλνούσεν. Πουλάκι πάησι κι έκατσε ζερβά ’πό την καμάρα, δεν κελαηδούσε σαν πουλί, σαν αγριοπούλι απού ’ταν, μόν’ κελαηδούσε κι έλεγε μ’ ανθρώπινη [...]
Στου Μαυριανού τ' αλώ-νο-νι, το μαρμαρινό παίζουν τη 'μάδα παί-νε-ζουν, γιος και βασιλιάς. Κανείς κι δεν την παί-νε-ζει σαν τον Γιαννακή, μα σαν την παίζ' ου Γιάν-να-νης τ' Αντρονίκ' ο γιος. Ν-ο Ήλιος κι ο Γιαννάκης στοίχημα βαζούν του ποιος θα πάει πρώτος στη μανούλα του. Ν-ο Ήλιος ιπηδούσι χώρες και [...]
