–Λε- καλέ, λεμο- λεμονάκι μυρωδάτο, λεμονάκι μυρωδάτο κι από περιβόλι αφράτο μη παραμυρίζεις τόσο και με κάνεις και νυχτώσω. –Κι αν νυχτώσεις παλληκάρι κάτσε να βγει το φεγγάρι να σε δω να σε γνωρίσω και να σε γλυκορωτήσω από τι σειριά* κρατιέσαι όπου σειέσαι και λυγιέσαι; –Του σειστή του λυγιστή [...]
Σεργιάνι ’ναι στη Σεργιανή και στη Μεντέλη μέλι· και στο Δαφνί κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι. Άστρο της αυγής, γιατ’ άργησες να βγεις; Στ’ Αλίκοκου ’ναι οι όμορφες, στο Ροδακιό οι άσπρες· και στη Χρυσοδαφνιώτισσα ξανθιές και μαυρομάτες. Τα μεσάνυχτα ν’ αφήσεις ανοιχτά. Κυρά Χρυσοδαφνιώτισσα, μεγάλη σού ’ναι η [...]