Κεντρική σελίδα / Το έργο της / Δισκογραφία / Ο κυρ Βοριάς… και άλλα τραγούδια για παιδιά

Ο κυρ Βοριάς… και άλλα τραγούδια για παιδιά

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της η μύηση των παιδιών στην παραδοσιακή μουσική απασχολούσε ιδιαίτερα τη Δόμνα. Σε αυτή τη συλλογή συγκέντρωσε τραγούδια με απλούς ρυθμούς και μελωδίες αλλά και μερικά ωραία δημοτικά από αυτά που τώρα πια δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου, όμως μεταφέρουν ένα σημαντικό μήνυμα. Μια συλλογή που απευθύνεται στα παιδιά αλλά αποτελεί και βοήθημα σε όσους θέλουν να τους προσφέρουν ερεθίσματα από έναν κόσμο που χάνεται.

Παραγωγή: Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Έτος έκδοσης: 2007

Τύπος: CD, Ψηφιακή έκδοση

Χορηγός: Alfred Kärcher GmbH & Co. KG

Κείμενα

Εισαγωγή

της Δόμνας Σαμίου

Αγαπημένα μου παιδιά,
αγαπητοί δάσκαλοι και γονείς

Χαίρομαι που μπορώ να σας παραδώσω μια ακόμη έκδοση με τραγούδια του τόπου μας. Και χαίρομαι διπλά γιατί αυτή η καινούρια δουλειά μου απευθύνεται κυρίως στους μικρούς μου φίλους, που τόσο με απασχολεί ο τρόπος που μεγαλώνουν: με πολυάσχολους γονείς που δεν προλαβαίνουν να τους αφιερώσουν μεγάλο μέρος από το χρόνο τους, χωρίς –τις περισσότερες φορές– τη στοργή και την έγνοια των παππούδων, με δασκάλους που υποχρεώνονται να μεταδίδουν κυρίως πολλές πληροφορίες.

Όταν εγώ ήμουν μικρή, όλα αυτά ήταν αλλιώς κι έτσι είχα την τύχη να μάθω κατ’ αρχάς από τους γονείς μου κι αργότερα από το δάσκαλό μου, τον Σίμωνα Καρά, πάρα πολλά από τα χιλιάδες τραγούδια που ξέρω. Διάλεξα 36 από τα αγαπημένα μου γι αυτόν το διπλό δίσκο ακτίνας που πιστεύω θα αρέσουν και σε σας: με μελωδίες και ρυθμούς απλούς, έτσι ώστε να μπορούν να τα τραγουδούν όλοι χωρίς δυσκολία, και με ενδιαφέροντες στίχους.

Πολλά από αυτά τα έφτιαξε ο λαός μας πριν από χίλια ίσως χρόνια. Τα τραγουδούν παιδιά από το δημοτικό σχολείο της γειτονιάς μου, το 9ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης. Κι εκείνα, όπως κι εσείς ίσως, άκουσαν τα τραγούδια πρώτη φορά από μένα και τα έμαθαν εύκολα και γρήγορα. Στις πρόβες και στην ηχογράφηση νομίζω ότι περάσαμε όλοι μας πολύ ευχάριστα. Οι μουσικοί που τα συνοδεύουν είναι όλοι συνεργάτες μου από πολλά χρόνια, νέοι άνθρωποι οι περισσότεροι, που με βοηθούν να διατηρήσουμε όσο γίνεται πιο ζωντανή τη μουσική της πατρίδας μας, που όχι μόνο είναι πολύ όμορφη αλλά μπορεί να σας μάθει και τόσα πράγματα για την ιστορία, τον παλιότερο τρόπο ζωής, τις συνήθειες και τις αγάπες των προ-προπαππούδων σας.

Εύχομαι το έργο μου αυτό, που το έκανα για σας, όπως παλιότερα την «Περπερούνα», να σας αρέσει, να το αγαπήσετε όλοι, μικροί και μεγάλοι και να ακουστεί όσο πιο πολύ γίνεται στις τάξεις των σχολείων αλλά και στα σπίτια που έχουν μικρά παιδάκια.

Με όλη μου την αγάπη,
Δόμνα (2007)

Το παιδί και το τραγούδι

της Μιράντας Τερζοπούλου

Ανάμεσα στους σοφούς τρόπους μετάδοσης της γνώσης στη λεγόμενη παραδοσιακή κοινωνία, τρόπους αργούς, τελετουργικούς, μιας «διά βίου εκπαίδευσης» σ’ έναν πολιτισμό που αναπαραγόταν και διαιωνιζόταν προφορικά, ο λόγος κατείχε φυσικά έναν κεντρικό ρόλο. Τα διάφορα είδη της προφορικής λογοτεχνίας (τραγούδια, παραμύθια, παροιμίες, παραδόσεις, αινίγματα), προϊόντα συλλογικής εμπειρίας, φιλοσοφίας και έκφρασης, με την έμμεση, αλληγορική, συμβολική τους γλώσσα, αποτελούσαν τους κύριους διαύλους συνεχούς διδαχής και μύησης των μελών της κοινότητας στους κάθε λογής άγραφους νόμους της. Από όλα όμως τα δημιουργήματα της λαϊκής φαντασίας κυρίως το τραγούδι, ασίγητος συνοδός κάθε περίστασης του βίου, δυναμικό μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης και ψυχικής επικοινωνίας των ανθρώπων, υπήρξε ο πρώτος, ο πιο ολοκληρωμένος και άμεσος τρόπος εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης των παιδιών.

Η μουσική μύηση των παιδιών ξεκινούσε από την απαρχή της ύπαρξής τους στον προστατευμένο χώρο του σπιτιού και της μητρικής αγκαλιάς. Με τα πρώτα απλά στην πρόσληψη τραγουδάκια, τα νανουρίσματα, τα ταχταρίσματα, τα στιχοπλόκια των παραμυθιών και των παιχνιδιών, πραγματικά παιδευτικά μέσα, οι μεγάλοι ασκούσαν τις νοητικές και αισθητηριακές ικανότητες των παιδιών, τα μάθαιναν να ονοματίζουν, να απαριθμούν, να ταξινομούν, να μυθοποιούν και να απομυθοποιούν τον γύρω τους κόσμο, σταλάζοντας, ταυτόχρονα, και ριζώνοντας ανεπαίσθητα ως κανόνες στην ψυχή τους τις αξίες και πρακτικές της κοινότητας, στις οποίες με τα χρόνια βιωματικά, και συχνά τραυματικά, έμελλε να δοκιμαστούν. Αργότερα και σταδιακά στη γειτονιά, στους χώρους και τους χρόνους των τελετών, των γλεντιών ή της βιοπάλης –όπου παρευρίσκονταν, αφού η κατά ηλικίες διάκριση δεν ίσχυε ακόμη–, με την επαναλαμβανόμενη ακρόαση των τραγουδιών τα παιδιά συνέχιζαν να μυούνται στον κόσμο και τον πολιτισμό των ενηλίκων, στους ιδεολογικούς, κοινωνικούς, αισθητικούς κανόνες της κοινότητας, τους νόμους της εργασίας και της οικονομίας, τη συμβίωση με τη φύση και τα γεννήματά της, τη θρησκευτικότητα, την αίσθηση της ιστορίας, τη συνείδηση της ατομικής και συλλογικής τους ταυτότητας.

Σ’ αυτό το ανοιχτό και ισόβιο εκπαιδευτικό περιβάλλον –στο οποίο εντάχθηκε κάποτε, και με μοιραίο ρόλο, το επίσημο σχολείο– τα τραγούδια, ιδιαίτερα όταν λέγονταν και χορεύονταν σε τελετουργικό πλαίσιο, όπως, π.χ. στους γάμους ή στους τρανούς χορούς των μεγάλων γιορτών, δηλαδή στους κατεξοχήν χώρους αναπαραγωγής και μετάδοσης της ιδεολογίας, αποκτούσαν έντονο διδακτικό- παραδειγματικό χαρακτήρα. Δίδασκαν «τα σωστά πράγματα», και τα παιδιά ήταν οι ιδανικοί ακροατές, σαν το μαλακό κερί που κρατάει για πάντα το αποτύπωμα με το οποίο το χαράζουμε πριν σκληρύνει. Ανάλογα με το φύλο, τα τραγούδια υπέβαλλαν πρότυπα προς μίμηση ή προς αποφυγή: άλλα για τα αγόρια, προετοιμάζοντάς τα για τα δημόσια πολιτικά, πατριωτικά έως και πολεμικά καθήκοντά τους, άλλα για τα κορίτσια, προετοιμάζοντάς τα για το γάμο και τη μητρότητα, την εσωτερίκευση και περιφρούρηση των κοινωνικών επιταγών, τη μεταλαμπάδευση των ηθών. Τα δεδομένα της καθημερινής εμπειρίας περνούσαν μέσα από το φίλτρο των ποιητικών συμβόλων. Οι στίχοι των τραγουδιών εκθείαζαν τη γενναιότητα μιλώντας για ανδραγαθήματα μυθικών ή ιστορικών ηρώων, τον πατριωτισμό μιλώντας για θυσίες, την ηθική μιλώντας για τιμωρίες, το μόχθο μιλώντας για στέρηση, την υπέρβαση μιλώντας για έρωτα. Υπενθύμιζαν την κυκλικότητα του χρόνου διακωμωδώντας τους αδυσώπητους κωμικοτραγικούς νόμους της φύσης. Υμνώντας την ανάσταση και την αναγέννηση, κήρυσσαν συμφιλίωση με το θάνατο.

Μεγαλώνοντας οι άνθρωποι έτσι, πάνω απ’ όλα μάθαιναν να εκφράζονται μέσα απ’ τη μουσική, να ακούνε, να τραγουδούν, να χορεύουν, να αυτοσχεδιάζουν. Το «βάπτισμα» των παιδιών στη μουσική παράδοση του τόπου τους, η πρώτη δραστηριότητα κατά την οποία αυτενεργούσαν συλλογικά ως μουσικοί, αλλά και ένα σημαντικό βήμα για την κοινωνικοποίησή τους, ήταν τα κάλαντα και οι κάθε λογής αγερμοί προορισμένοι για την ηλικία τους. Ήταν μια δοκιμασία της ικανότητάς τους να απομνημονεύουν ή να φτιάχνουν ωραίους και ταιριαστούς στίχους, ευκαιρία άσκησης και επίδειξης του μουσικού και υποκριτικού τους ταλέντου, παράλληλα όμως και μια δοκιμασία θάρρους, αφού έπρεπε να φτάσουν σε απομακρυσμένες γειτονιές, να μπουν σε ξένα σπίτια – και να κερδίσουν βέβαια τα πρώτα τους λεφτά. Ανάμεσα στους μικρούς καλαντιστές ξεχώριζαν οι μελλοντικοί χαρισματικοί τραγουδιστές και οργανοπαίκτες με το σωστό αυτί, τη δεξιοτεχνία, τη δυνατότητα αυτοσχεδιασμού αλλά και τη δυνατότητα να συνεργάζονται και να εναρμονίζονται με μια ομάδα. Μεγάλο πανεπιστήμιο η σκληρή εκείνη ζωή…

Σήμερα οι διαδικασίες κι οι δοκιμασίες, οι σχέσεις και τα νοήματα αυτά έχουν χαθεί. Ο πολυσήμαντος κόσμος των τραγουδιών μετατράπηκε σε απλά αποσπασματικά μουσικά ακούσματα, με συχνά ακατανόητο περιεχόμενο και ανερμήνευτες αναφορές. Σχολεία, ωδεία και πολιτιστικοί σύλλογοι επιλέγουν τι αξίζει να μείνει από την «παράδοση», προσδίδουν τις ερμηνείες που ταιριάζουν κατά εποχή και περιοχή, μαθαίνουν τα παιδιά να διακρίνουν τους τοπικούς ρυθμούς και να τους χορεύουν. Δεν είναι τυχαίο πως κατά το σχολικό πρόγραμμα με κάτι «παραδοσιακό» ασχολείται μόνο το μάθημα της γυμναστικής. Στο μάθημα των νεοελληνικών διδάσκονται δυο τρία «δημοτικά» τραγούδια ως ποιήματα γραμμένα στο χαρτί, ξεκομμένα από τη μουσική, το ήθος, το νόημά τους. Κυρίως όμως ξεκομμένα από το πολιτισμικό τους πλαίσιο, μια που ο λαϊκός πολιτισμός –ούτε καν ως λαογραφία– δεν θεωρήθηκε ποτέ άξιος να διδαχθεί –στο βαθμό που μπορεί να διδαχθεί– στα σχολεία. Αν κάποιος δάσκαλος ασχοληθεί, θα το κάνει μόνος και αβοήθητος, ως εξαίρεση. Και κανείς ποτέ δεν ρώτησε τα παιδιά τι «ακούνε», τι καταλαβαίνουν, τι νόημα δίνουν τα ίδια στα τραγούδια της παράδοσης. Πέρα από το ότι είναι «ελληνικά».

Ας πούμε λοιπόν ότι αυτή η συλλογή είναι ένα βοήθημα για αυτούς που θέλουν να προσφέρουν σε σημερινά παιδιά ερεθίσματα από έναν κόσμο χαμένο και παρεξηγημένο. Τα πρώτα 18 τραγούδια είναι επιλεγμένα, προσαρμοσμένα και εκτελεσμένα κατάλληλα ώστε να απευθύνονται (και) σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Οι ανάλαφρες και εύληπτες μελωδίες τους, οι συχνά αστείοι και εύκολοι στην απομνημόνευση στίχοι, ο πάντα ισχυρός παιδαγωγικός τους χαρακτήρας, τα διακριτά και διακριτικά στη συνοδεία μουσικά όργανα κάνουν την επιλογή ένα πολύτιμο μουσικό σώμα παραδοσιακών ακουσμάτων για σημερινά κι αυριανά παιδιά. Επιπλέον τα κειμενάκια των τραγουδιών δίνουν την ευκαιρία σε γονείς και δασκάλους να μιλήσουν στα παιδιά γενικότερα για τον παραδοσιακό πολιτισμό που γέννησε τα ακούσματα αυτά, για την άμεση σχέση των τοτινών ανθρώπων με τη φύση, για τις οικιακές ασχολίες, την αγροτική ή τη ναυτική ζωή, το σκωπτικό πνεύμα της Αποκριάς, την λαϊκή πρόσληψη των ιστορικών γεγονότων, για τις ντοπιολαλιές αλλά και τα τοπικά μουσικά ιδιώματα. Τα υπόλοιπα τραγούδια (19-36) είναι μια επιλογή από γνωστά κατά περιοχές και χαρακτηριστικά του κάθε τοπικού μουσικού ιδιώματος τραγούδια. Το καθένα κρύβει μια ιστορία. Μακάρι κάποια παιδιά να παρακινηθούν και να την αναζητήσουν. Παππούδες και γιαγιάδες υπάρχουν ακόμη…

Μιράντα Τερζοπούλου (2007)

Συντελεστές

Συντελεστές παραγωγής

Δόμνα Σαμίου (Έρευνα, Επιλογή, Μουσική επιμέλεια)Σωκράτης Σινόπουλος (Μουσική επιμέλεια)Δάφνη Τζαφέρη (Διεύθυνση παραγωγής)Τασία Παπανικολάου (Βοηθός παραγωγής)

Συντελεστές ήχου

Γιώργος Καρυώτης (Ηχολήπτης)Γιώργος Καρυώτης (Επεξεργασία ήχου)Πέτρος Σιακαβέλλας (Επεξεργασία ήχου)Σωκράτης Σινόπουλος (Επεξεργασία ήχου)

Συντελεστές εντύπου

Μιράντα Τερζοπούλου (Κείμενα)Μιχάλης Ελευθερίου (Αγγλική μετάφραση)Νατάσα Παπαδοπούλου (Επιμέλεια κειμένων)Κωνσταντίνα Ανανίδη (Καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων)Χριστίνα Κατσίχτη (Καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων)Μαρίνα Ορφανίδου (Καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων)Θωμάς Παπανικολάου (Καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων)

Τραγούδι

Δόμνα Σαμίου (Λεβέντης εξεκίνησε, Έχετε ψαράδες ψάρια, Πουλάκι είχα στο κλουβί, Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, Ήρχεν ο Μάης, )Ιωάννα Οικονομίδου (Ανέβηκα στην κερασιά, Μια πέρτικα καυχήστηκε, )Χρήστος Κεκρίδης (Είπαμε πολλά ψέματα, )Κατερίνα Παπαδοπούλου (Έπιασε πάλι το χορό, Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, Παναγιωτίτσα λυγερή, Το γυάλινο πηγάδι, )Ελίνα Πολίτη (Πού πας αφέντη μέρμηγκα, )Βαγγέλης Δημούδης (Κάτου στ’ς Μπαρμπαριάς τουν κάμπου, Αλέξαντρος κι βασιλιάς, Με γέλασαν τα πουλιά, Θ’ ανέβω σε ψηλό βουνό, )Αφροδίτη Παυλάκου (Ήρθαν τρεις σπανοί, )Μιχάλης Ζάμπας (Δώδεκα ευζωνάκια, Τρυγόνα, )Δήμητρα Στενού (Όταν πήγα κυρά μου στο χασάπη, )Νίκος Οικονομίδης (Ηπούλησα τη βάρκα μου, Η θάλασσα με γέρασε, )Ζαχαρίας Καρούνης (Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, Αρκαδιανή, Να ‘χα νεράντζι να ‘ριχνα, )Δημήτρης Κυριακόπουλος (Ανάμεσα Τσιρίγο, )Ορφέας Τσίλιας (Να το πούμε ένα, )Μυρσίνη Ταραντίλη (Φεγγαράκι μου λαμπρό, )Λαμπρινή Σκούρα (Η Πούλια εβασίλεψε, )

Χορωδία

Ομάδα παιδιών του 9ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Σμύρνης (Το γιαλό γιαλό πηγαίνω, Ήρχεν ο Μάης, Πού πας αφέντη μέρμηγκα, Κάτου στ’ς Μπαρμπαριάς τουν κάμπου, Ήρθαν τρεις σπανοί, Λεμονάκι μυρωδάτο, Όταν πήγα κυρά μου στο χασάπη, Πιρπιρίτσα πιρπατεί, Να το πούμε ένα, Ένα μικρό φιντάνι, Ντίλι ντίλι, )

Μουσικοί

Βιολί

Πολίτικη λύρα

Σωκράτης Σινόπουλος (Αλέξαντρος κι βασιλιάς, Πουλάκι είχα στο κλουβί, Έχετε ψαράδες ψάρια, Θ’ ανέβω σε ψηλό βουνό, )

Λάφτα

Σωκράτης Σινόπουλος (Ανέβηκα στην κερασιά, Το γιαλό γιαλό πηγαίνω, Πού πας αφέντη μέρμηγκα, Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, Δώδεκα ευζωνάκια, Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, Η θάλασσα με γέρασε, Ανάμεσα Τσιρίγο, Έχετε ψαράδες ψάρια, Το γυάλινο πηγάδι, )

Σάζι

Σωκράτης Σινόπουλος (Ντίλι ντίλι, )

Σαντούρι

Ουρανία Λαμπροπούλου (Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, Ηπούλησα τη βάρκα μου, Η θάλασσα με γέρασε, Ανάμεσα Τσιρίγο, Ένα μικρό φιντάνι, )

Λαούτο

Κώστας Φιλιππίδης (Ανέβηκα στην κερασιά, Το γιαλό γιαλό πηγαίνω, Είπαμε πολλά ψέματα, Ήρχεν ο Μάης, Μια πέρτικα καυχήστηκε, Έπιασε πάλι το χορό, Πού πας αφέντη μέρμηγκα, Κάτου στ’ς Μπαρμπαριάς τουν κάμπου, Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, Αλέξαντρος κι βασιλιάς, Δώδεκα ευζωνάκια, Λεμονάκι μυρωδάτο, Όταν πήγα κυρά μου στο χασάπη, Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, Ηπούλησα τη βάρκα μου, Η θάλασσα με γέρασε, Τρυγόνα, Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, Αρκαδιανή, Ανάμεσα Τσιρίγο, Πουλάκι είχα στο κλουβί, Να ‘χα νεράντζι να ‘ριχνα, Παναγιωτίτσα λυγερή, Έχετε ψαράδες ψάρια, Λεβέντης εξεκίνησε, Θ’ ανέβω σε ψηλό βουνό, Το γυάλινο πηγάδι, Ένα μικρό φιντάνι, )

Νταούλι

Βαγγέλης Καρίπης (Με γέλασαν τα πουλιά, Πουλάκι είχα στο κλουβί, Λεβέντης εξεκίνησε, Ντίλι ντίλι, )

Τουμπί

Βαγγέλης Καρίπης (Ήρχεν ο Μάης, )

Τουμπελέκι

Βαγγέλης Καρίπης (Το γιαλό γιαλό πηγαίνω, Μια πέρτικα καυχήστηκε, Κάτου στ’ς Μπαρμπαριάς τουν κάμπου, Ήρθαν τρεις σπανοί, Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, Αλέξαντρος κι βασιλιάς, Δώδεκα ευζωνάκια, Λεμονάκι μυρωδάτο, Όταν πήγα κυρά μου στο χασάπη, Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, Αρκαδιανή, Ανάμεσα Τσιρίγο, Να ‘χα νεράντζι να ‘ριχνα, Παναγιωτίτσα λυγερή, Θ’ ανέβω σε ψηλό βουνό, )

Μπεϊντίρ

Βαγγέλης Καρίπης (Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, Η θάλασσα με γέρασε, Έχετε ψαράδες ψάρια, )

Ντέφι

Βαγγέλης Καρίπης (Πού πας αφέντη μέρμηγκα, Τρυγόνα, Ένα μικρό φιντάνι, )

Κουτάλια

Βαγγέλης Καρίπης (Ντίλι ντίλι, )

Μασιά

Βαγγέλης Καρίπης (Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, )

Πληροφορητές

Δήμος Ανεζίρης (Το γιαλό γιαλό πηγαίνω, )Θάλεια Σπανού (Είπαμε πολλά ψέματα, Η Πούλια εβασίλεψε, )Κυπαρισσούλα Κασιμάτη (Έπιασε πάλι το χορό, )Χριστίνα Κασιμάτη (Έπιασε πάλι το χορό, )Γιάννης Παρίσης (Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, )Αργυρώ Φραγκάκη (Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, )Ελένη Μεργιά (Ο κυρ Βοριάς εφύσηξε, )Μπαμπω-Βάγια Γραμμενίδου (Αλέξαντρος κι βασιλιάς, )παπά-Παναγιώτης Νικίδης (Με γέλασαν τα πουλιά, Θ’ ανέβω σε ψηλό βουνό, )Θεόδωρος Κεκές (Όταν πήγα κυρά μου στο χασάπη, )Κυριακή Γκιουλμπαξιώτη (Έχετε ψαράδες ψάρια, )Γαρυφαλιά Σουρή (Έχετε ψαράδες ψάρια, )

Αναφορές

Τα παιδιά τραγουδούν για παιδιά

Δημοσίευμα με αφορμή την έκδοση του δίσκου ‘Ο κυρ Βοριάς… και άλλα τραγούδια για παιδιά ‘. Καλαίσθητη και επιμελημένη η νέα έκδοση που παρουσιάζει η αειθαλής και αφοσιωμένη στην προβολή της μουσικής παράδοσης Δόμνα Σαμίου. Δύο ηχητικοί δίσκοι ακτίνας με 36 τραγούδια και ένας τρίτος που περιέχει οπτικό υλικό από [...]

Τραγουδώντας έναν «γλυκό τρόπο ζωής»

Η Δόμνα Σαμίου, ακάματη στα 80 της, εξέδωσε νέο διπλό άλμπουμ με 36 παιδικά παραδοσιακά και φωνές ακατέργαστες ⬥ Δημοσίευμα με αφορμή την έκδοση του δίσκου ‘Ο κυρ Βοριάς… και άλλα τραγούδια για παιδιά ‘. Και πήγε και ο ποντικός και πήρε το φυτίλι μέσʼ απʼ το καντήλι που έβλεπε [...]

Δείτε επίσης

Ήρθαν τρεις σπανοί απ’ την Πόλη

Ήρθαν τρεις σπανοί απ’ την Πόλη πέντε τρίχες είχαν όλοι ήρθε κι ένας Τηνιακός πέντε τρίχες μοναχός. Οι σπανοί όταν τον είδαν πήγαν και τον συνεπήραν.* «Βρε, καλώς τον πολυγένη κι από πούθε κατεβαίνει;». «Απ’ την Πόλη κατεβαίνω και στη Βενετιά πηγαίνω θέλω ν’ αγοράσω χτένια γιατί μ’ έφαγαν τα [...]

Εγώ ‘μαι ‘νους ψαρά παιδί

Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί, έχω και χήρα μάνα χήρα ’ναι και μαντζουράνα που πήγε και με ρόγιασε, με καπάριασε σε μια κυρά μεγάλη που στον κόσμο δεν είν’ άλλη, που μ’ έστελνε για κρύο νερό, τον χειμών’ καιρό σε μια κρύα βρυσούλα κρύα ‘ναι και δροσερούλα. Δώσ’ μου κυρά τη [...]

Έφκε με το μαντίλι μου

Έφκε με το μαντίλι μου καμμόν πο ’χουν τα χείλη μου το βαρυοξιπλεμένο μια χαρά ’ταν το καμμένο. Τσαι τσεί που το τσεντούσασι κορίτσια τραγουδούσασι τρία πάρθενα κοράσια σαν του Mάη τα κεράσια. H μια ήταν απ’ το Γαλατά βάστα το νου μου δυνατά τσαι η άλλη απ’ το Nιοχώρι [...]

Εδώ διαβαίνει ο Λάζαρος

Eδώ διαβαίν’ ο Λάζαρος με δώδεκ’ Aποστόλους και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους. Όθε περάσει και διαβεί πηγάδια θεμελιώνει, πηγάδια πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες, τα κεραμίδια χάλκινα κι οι ρέλες ατσαλένιες και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα και τα βα(ρ)έλια αραδαριά και τα σκαριά ατσαλένια. Tώρα είπαμε και του σπιτιού, ας [...]

Παντρεύουνε τον κάβουρα

Παντρεύουνε τον κάβουρα, ω και του δίνουν τη χελώνα ντράγκα – ντρούγκα τα ’ργανα, ωρέ τα ’ργανα. καλέσαν και τον πόντικα, τα συμβόλαια να γράψει καλέσαν τον σκαντζόχοιρο, γιεμ τα στέφανα ν’ αλλάξει καλέσαν και τον τζίτζικα, για να παίξει το βιολί του καλέσαν και τον γάιδαρο, για να πάει [...]