Μια αξέχαστη βραδιά

Δημοσίευμα με αφορμή συναυλία στο Maillon, στο Στρασβούργο, το 1989.

Μια επικοινωνία πλήρης, μέσα στο τραγούδι, τη μουσική και το χορό. «Δουλεύουμε εδώ και χρόνια χωρίς σταματημό. Μπροστά στον ανταγωνισμό της ποπ μουσικής, προσπαθούμε να διατηρήσουμε τη γνώση της δημοτικής μουσικής και του χορού». Η Δόμνα έχει ασημένια μαλλιά σα μια καλή γιαγιά, όμως η νεανική ορμή της και η αίσθηση του ρυθμού μας οδήγησαν όπως ο μύθος της Αριάδνης σε μια αξέχαστη βραδιά, το Σάββατο, σ’ ένα θέατρο έτοιμο να εκραγεί απ’ τον πολύ κόσμο.

Πέρυσι, για τον εορτασμό των Ιταλικών ημερών, είχαμε παραχωρήσει μια μικρή θεσούλα σε μια ομάδα που θύμιζε Ιταλούς. Η Ελληνική λαϊκή κληρονομιά αντιπροσωπεύτηκε με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια: από μια ομάδα επαγγελματιών μουσικών κάτω από τη διεύθυνση της Δόμνας Σαμίου και από τον Όμιλο Ελληνικών Λαϊκών Χορών «Ελένη Τσαούλη».

Ναι, είναι ερασιτέχνες, αυτός ο οδηγός ταξί και όλοι οι άλλοι μισθωτοί που κάνουν πρόβες δύο με τρεις φορές την εβδομάδα στην Αθήνα. Όμως ερασιτέχνες με την ευγενική έννοια του όρου.

Υπήρξαν, βέβαια ορισμένες στιγμές δισταγμού. Όμως η ποικιλία των χορών που παρουσιάστηκαν, η ομορφιά των αυθεντικών κουστουμιών κι αυτό το πολύτιμο πάντρεμα ανάμεσα στη μουσική και στο τραγούδι κέρδισαν τους θεατές.

Μερικοί, ήδη γεμάτοι από το πλουσιότατο πρώτο μέρος που τελείωσε στις 22.15′ έχασαν τα τραγούδια και τους χορούς της Μ. Ασίας. Η Κρήτη μ’ αυτούς τους χορευτές με τις άσπρες μπότες, τα μπλε παντελόνια και τα μαντήλια με τις φράντζες στο μέτωπο άρεσαν πολύ. Οι χοροί από τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες και τη Μακεδονία έκαναν τη ψυχή μας να χαρεί. Η όμορφη φωνή της Δόμνας Σαμίου, ο ένρινος ήχος του κλαρίνου του Πέτρου (σ.σ. Πέτρος Καλύβας) και το σόλο σαντούρι του Νίκου (σ.σ. Νίκος Καρατάσος) χάραζαν ένα εξαιρετικό μουσικό τοπίο. Ωστόσο, το εκπληκτικότερο γεγονός συνέβη μετά το διάλειμμα με τους άντρες Πόντιους χορευτές.

Ήταν μόνο τέσσερεις, ντυμένοι στα κατάμαυρα, με τα φυσίγγια και το όπλο κρεμασμένα στη μέση. Με τα δυνατά και τέλεια συγχρονισμένα κτυπήματα των τακουνιών τους έκαναν τη σκηνή να τρέμει. Πηδούσαν όλοι μαζί, κτυπούσαν τις πατούσες τους μ’ ένα παράξενο ρυθμό, φώναζαν άγριες εντολές.

Πολύ ελληνικοί αυτοί οι αντρικοί χοροί που ξεχείλιζαν από πρωτόγονη ενεργητικότητα, ήταν όμως πολύ συγκρατημένοι. Δίπλα τους τα ταλέντα των σύγχρονων χορογράφων που παρελαύνουν απ’ αυτή τη σκηνή ωχριούν εξαιρετικά.

Το Σάββατο 28 Ιανουαρίου, η Δόμνα Σαμίου με δεκαπέντε καλλιτέχνες της ομάδας της και οι κ.κ. Βούης και Βαμβακάρης, δύο μεγάλοι λαϊκοί τραγουδιστές συνοδευμένοι από τους μουσικούς τους θα είναι στο Palais des Fetes στις 8 το βράδυ. Ακόμη λίγος ήλιος μέσα στη βαρυχειμωνιά.