Τη Δόμνα την ήξερα πολύ πριν γνωριστούμε. Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο στην Αγγλία, επί δικτατορίας, η αρχετυπική φωνή της Δόμνας Σαμίου ήταν για εμένα η Ελλάδα. Με συνέδεσε με την ελληνικότητά μου και το εύρος των διαφορετικών ακουσμάτων από όλες τις περιοχές της Ελλάδας -κάτι που συνειδητά φρόντιζε να παρουσιάζει σε κάθε δίσκο της η Δόμνα- με έκανε να προβληματιστώ πάνω στην ελληνική ταυτότητα.
Ταυτοχρόνως, συμβόλιζε και την αντίσταση: η χούντα χρησιμοποιούσε με χείριστο τρόπο τη δημοτική μουσική· η Δόμνα ήταν η ακύρωση αυτής της καπηλείας.
Απόσπασμα από την κοινή συνέντευξη της Δόμνας Σαμίου και του Γιάννη Κ. Λύρα στην Άννα Θεμελή στο περιοδικό Δίφωνο με τίτλο Η θάλασσα δεν είναι μόνο για να την κολυμπάμε…