Περ’μένω σε, περ’μένω σε — πουρνόν, μεσημέρ’, βράδον· εσύ πουθέν κι φαίνεσαι, ας παίρ’ την ψυμ’ ο Χάρον! Αμόν ήλες, εφάνθες με, κι αμόν αϊτός εδέβες· κι ους να εκαλοτέρεσα, ρασία επιδέβες. Περ’μένω σε και έρχεσαι — ξέν’ είναι που περνούνε· έλα κι ας λάμπ’νε τα ρασιά, τ’ ομάλια ας [...]
Πέρτικα, πέρτικα, πέρτικαν εμέρωνα, πέρτικαν εμέρωνα, τον Απρίλη και τον Μά’. Κι όσον την εμέρωνα, τόσο μου ’γκριαζεν κακά. ’Ποθυμώνομαι και γω και πετώ την στο βουνό στο βουνό το πετρωτό και το πετροχαλατό. *μου ’γκριαζε: μου γκρίνιαζε
Ποιος ήταν ο προξενητής, π’ ανέβαινε τη σκάλα ωχ, π’ ανέβαινε τη σκάλα κι ταίριαξε τον αϊτό, ματζί με τη σουλτάνα ωχ, ματζί με τη σουλτάνα. Τσεσμελίδική μου γλάστρα με τα λούλουδά σου τ’ άσπρα. Η μάνα σου ήταν η αρχή που σ’ έφερε στο γάμο και σ’ έδαν τα [...]
Σήκω, γαμπρέ μου, κι άλλαξε και βάνε τα λινά σου κι ήρθε καιρός να παντρευτείς, να χαίρετ’ η καρδιά σου. Το γιαλό, γιαλό ψαράκια κυνηγώ. Νύφη μ’, τα χιόνια λούστηκες και πήρες την ασπράδα και στη ροδιά ακούμπησες και πήρες κοκκινάδα. Έλα ταίρι μου και πιάσ’ το χέρι μου Βάλε [...]
Σήμερα λάμπει ο ουρανός, σήμερα λάμπει η μέρα σήμερα στεφανώνεται αϊτός την περιστέρα. Ένα τραγούδι θε να πω απάνου στο ρεβίθι χαρά στα μάτια του γαμπρού που διάλεξαν τη νύφη. Ένα τραγούδι θε να πω απάνου στο κεράσι να ζήσ’ η νύφη κι ο γαμπρός, να ζήσει, να γεράσει. Ένα [...]
Σιμά σα ξημερώματα, χάραξεν κ’ η ανατολή, εξέβεν ο Αυγίτες, πάει να ξημερώσει. Ο ήλιον εδιαρμένεβεν: – Κόρη μ’, θ’ αφήντ’ς το σπίτι σ’. Ο φέγγον τερεί και γελά, τα φύλλα πουστουρίζ’νε· παρχάρ αέρα πα φυσά, τ’ ελάτια κουστουρίζ’νε. Νεοελληνική απόδοση Κοντά στα ξημερώματα, χάραξε και η ανατολή, βγήκε ο [...]
Στολίσετε το νυφικό, το νυφικό, και βάλτε του φιοράκια, γιατί θε να πλαγιάσουνε, πλαγιάσουνε δυο περιστεράκια. Σας εύχομαι ν-έτη πολλά, ευτυχισμένα και καλά. Στολίσετε το νυφικό και βάλτε του βελούδα, για θα πλαγιάσ’ ο βασιλιάς με τη βασιλοπούλα. Στολίσετε το νυφικό και βάλτε του σεντόνια, γιατί θε να πλαγιάσουνε δυο [...]
Πα στης νύ- πα στης νύφης τα χεράκια κάθεντ’ δυο- κάθεντ’ δυο περιστεράκια. Το ’να κιλαϊδεί κι λέει να ’ν’ καλά οι παντριμένοι τ’ άλλο κιλαϊδεί κι λέει να ’ν’ καλά κι οι καλεσμένοι. Έλα πουλί μου έλα κι πιάσ’ το χέρι μου κι ρώτα την καρδιά μου πως πάει [...]
Τ' ορφανέσας το νυφέπαρμαν (της ορφανής το νυφοπάρσιμο, ο γάμος της ορφανής) Δίμερα, τρίμερα την νύφεν παραστέκ’ νε, φορίζ’ν ατέν, στολίζ’ν ατέν κι ατέν ’κί στεφανών’νε. Ξένε μ', ξενιτεμένε - Ξένε μ’, ξενιτεμένε μ’ κι ανεγνώ- κι ανεγνώριμε μ’, πού πορπατείς στα ξένα, στα ξένα, στ’ ανεγνώριμα; - Εγώ σ’ αυτόν [...]
Άρχισε, καρδιά μου, γέλα, κανάρια, γέλα σαν τα πρωτινά, κι ας παγαίνουν οι καημοί μας, κανάρια, σαν αντάρα στα βουνά. Σαν απίστευτο το βλέπω — πες μου το τι λες και ’συ, ταίρι μου για να σε κάνω και να ζήσουμε μαζί. [Μα γιατί δεν το πιστεύεις; Θέλεις να σ’ [...]
Δυο Μελιωτάκια βγήκανε συρτό για να χορέψουν, τραγούδια και παινέματα που θα μας τα γυρέψουν. Έλα να πάμε πέρα και να γλεντήσομε μελιώτικα τραγούδια να τραγουδήσομε. Όμορφα που ταιριάξατε τα δυο σας ένα μπόι σαν τα κυπαρισσόμηλα που ’ναι στο περιβόλι. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα Θεός να τα φυλάει [...]
Κινήσαν τα Τσαμόπουλα και τα καπετανόπουλα, να παν στον πέρα μαχαλά που είν’ τα κορίτσια τα καλά. - Ελάτε μέσα βρε παιδιά να σας κεράσομε κρασιά. - Εμείς κρασί δε θέλουμε, τη Μαριγώ γυρεύουμε.
Της λυγερής το φόρεμα, της νύφης το φουστάνι της νύφης το φουστάνι, δέκα κορίτσια το ’ραβαν και δεκοχτώ ραφτάδες και δεκοχτώ ραφτάδες. Κι ένα κορίτσι λυγερό σαν του Μαγιού τον κρίνο και δροσερό σα χαραυγή, ράβει και τραγουδάει. Όσα στολίδια νύφη μου έχει το φόρεμά σου τόσα να ’ναι τα [...]
Το Μάη, καλέ, το Μάη, το Μάη θα βάλω ένα πανί το Μάη θα βάλω ένα πανί να μπω να το υφάνω, να φκιά- καλέ, να φκιά- να φκιάσω τα προικάκια μου να φκιάσω τα προικάκια μου, να παντρευτώ η καημένη. Πήγαν με κατηγόρησαν εις τα πεθερικά μου είπαν πως [...]
Ώρα καλή τζι ώρα χρυσή τζι ώρα ευλο(γ)ημένη τούτ’ η δουλειά π’ αρκέψαμε νά ’ναι στερεωμένη. Κεια Παναγία Δέσποινα με το Μονο(γ)ενή σου καμμιά δουλειά (δ)ε γίνεται με δίχως την βουλήν σου. Άγια στολίστε την καλά την μαρκαριτατένην απού την έσιει η μάνα της καθε οκτώ λουμένην.
Τώρα τα πουλιά, τώρα τα χελιδόνια τώρα οι πέρδικες συχνολαλούν και λένε. – Ξύπνα αφέντη μου, ξύπνα καλέ μ’ αφέντη, ξύπνα αγκάλιασε κορμί κυπαρισσένιο κι άσπρονε λαιμό, βυζάκια σαν λεμόνια, σαν το κρύο νερό πο ’ρχεται από τα χιόνια. – Ας με λυγερή λίγον ύπνο να πάρω γιατί αφέντης μου [...]
Ω, Παναγία Δέσποινα, με τον μονογενή σου στ’ αντρόγυνο που θα γενεί, να δώσεις την ευχή σου. Σου τάζω Παναγία μου ένα χρυσό καντήλι να τους ταιριάξεις και των δυο στο χέρι δαχτυλίδι. Σου τάζω Παναγία μου μιαν ασημένια ζώνη να τους ταιριάξεις και των δυο σ’ ένα διπλό σεντόνι. [...]
