Κάλαντα Λαζάρου ⬥ Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που Βάγιες μου, Βαγίτσες μου, λίγο χαμηλώσετε [για να κόψω ’να κλαρί, να το δώσω στο Χριστό]. Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που.
Λαζαρίτικο ευχετικό τραγούδι ⬥ Γραμματικό-νο-ς ηκάθουνταν γραμματικός ηκάθουνταν πάνω στην άσπρη πέτρα πάνω στην άσπρη πέτρα κι έγραφιν κι κοντύλιαζιν κι χύθηκ’ η μιλάνη κι βάψαν τα ρουχίτσια του τα χρυσοκιντημένα. Σ’ ιννιά πουτάμια τά ’πλυνι κι πάλι δεν ξιβάφουν. Ν’ ανοίξιτι, να λάμψιτι να ’ρθούν οι Λαζαρίνις με τη [...]
Eδώ διαβαίν’ ο Λάζαρος με δώδεκ’ Aποστόλους και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους. Όθε περάσει και διαβεί πηγάδια θεμελιώνει, πηγάδια πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες, τα κεραμίδια χάλκινα κι οι ρέλες ατσαλένιες και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα και τα βα(ρ)έλια αραδαριά και τα σκαριά ατσαλένια. Tώρα είπαμε και του σπιτιού, ας [...]
Ήρθεν ο Λάζαρης, ήρθαν τα Bάγια, ήρθε κι η γιορτή που τρώμε ψάρια, οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε κι οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε, δώστε μας και μας για να χαρούμε και το Λάζαρο για να σας πούμε. Kουφολάζαρε, κουφοπερδίκι δώσ’ μου ένα αβγό να πάω σ’ άλλο σπίτι.
Κάλαντα Λαζάρου ⬥ Ήρθ’ ο Λάζαρος, ήρθαν τα Bάγια, καλή μέρα σας, καλή σας μέρα. Tώρα λάλησε πουλί κι αηδόνι, τώρα λάλησε και χελιδόνι. ν-Εσένα πρέπ’ αφέντη μου ν-αυτά τα τρία ζευγάρια τα ντρέχεις τα, τα σπέρνεις τα, γυρίζεις τριβολά τα. Kαι σκάλωσεν ο κάτσινος στης νεραντζιάς τον κλώνο, και [...]
Λάζαρος στην πόρτα σου, να σου ψοφήσ’ η κότα σου κι α δε μου δώσεις έν’ αυγό να σου ψοφίσουνε κι οι δυο. Λάζαρος απελυτρώθη, ανεστήθη κι εσηκώθη. Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες; Eίδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους. Δώστε μου λίγο νεράκι [...]
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι, τώρα μέρα σου, τώρα χαρά σου. Πού ’ν’ ο Λάζαρος και δεν εφάνη; – Μες στη γης είναι βαθιά χωμένος και με τους νεκρούς αποθαμένος. – Δώστε μας αυγά να ευχηθούμε κι οι κοτούλες σας πολλά γεννούνε κι οι φωλίτσες τους δεν τα χωρούνε.
Κάλαντα Λαζάρου ⬥ – Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου. – Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος. Βάγια, βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρια, τον κολιόν και την άλλη Κυριακή, ψήνουν το παχύ [...]
Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου, που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου. Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος. Βάγια, βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια, τον κολιόν και την άλλη Κυριακή ψήνουν το παχύ τ’ αρνί.
