– Κάστρο και πού ’ν’ οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου και πού ’ν’ οι γι-αντριωμένοι σου, όμορφα παλικάρια. – Μα μένα οι γι-αντριωμένοι μου, όμορφα παλικάρια, η μαύρη γης τα χαίρεται στο μαυρισμένον Άδη. Δεν έχω αμάχη1 τσι Τουρκιάς, μούιδε κακιά του χάρο μόνο ’χω αμάχη και κακιά [...]
Σαράντα παλικάρια κι ένας γέροντας στολίστ’καν κι αρματώθ’καν για τουν πόλιμου. Βάζουνε τα ντουφέκια τ’ς, φέγγουν τα βουνά, βάζουν και τα σπαθιά τους, λάμπουν θάλασσες. Παίρνουν το δρόμο πάνε, τη γιαλόστρατα,1 στη μάνα τους πηγαίνουν την ευχή τ’ς να τ’ς δώσ’. Ώρα καλή παιδιά μου κι αντέτ’ στο καλό. 1γιαλόστρατα: [...]
