Τάσος Διακογιώργης

(1924–2007) | Δεξιοτέχνης σαντουρίστας, αλλά και βιολιστής, ξυλοφωνίστας και εκτελεστής κρουστών, γεννήθηκε στα Μαριτσά της Ρόδου και πέθανε στην Αθήνα. Ξεκίνησε μαθήματα σε ηλικία 10 ετών και, δύο χρόνια αργότερα, συμμετείχε ήδη ως λαϊκός μουσικός σε γάμους και πανηγύρια του νησιού του. Αργότερα σπούδασε βιολί στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Ρόδου (1939–1945).

Το 1954 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως σολίστ στο σαντούρι στα Μπαλέτα της Δόρας Στράτου και συνέχισε τις σπουδές του στο Εθνικό Ωδείο με τους Μ. Καλομοίρη και Λ. Ζώρα, καθώς και στα κρουστά (ξυλόφωνο και μεταλλόφωνο).

Συνεργάστηκε αρχικά με το Θέατρο Ελληνικών Χορών «Δόρα Στράτου». Το 1964 έγινε μέλος της Ελαφράς Ορχήστρας του ΕΙΡ και αργότερα της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας ΕΡΤ, όπου παρέμεινε έως το 1989, ενώ παράλληλα συνεργαζόταν και με την Ορχήστρα της ΕΛΣ.

Εργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους σημαντικούς συνθέτες, ηχογράφησε μουσική για θέατρο και κινηματογράφο και έδωσε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δίδαξε σαντούρι στην Αθήνα και στη Ρόδο, όπου από το 1987 διηύθυνε το «Εργαστήρι Εθνικής Μουσικής» του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Ρόδου.

Πέρα από τις πολυάριθμες συνεργασίες του, κυκλοφόρησε και προσωπικούς δίσκους, αφήνοντας σημαντικό έργο στη δισκογραφία της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.


Πηγή: Wikipedia (τελευταία πρόσβαση 2025)

Τραγούδια

Δίσκοι

Κλασικός δίσκος της Δόμνας Σαμίου μέσα απ’ τον οποίο εξοικειώθηκαν με το δημοτικό τραγούδι οι νεότερες γενιές. Συνδυάζει μια αισθητικά επιμελημένη παρουσίαση με την άρτια ερμηνεία και την άψογη ηχογράφηση. Το ομότιτλο κομμάτι που τραγουδήθηκε και χορεύτηκε κατά κόρον σε συναυλίες και κέντρα, αποτελεί το σήμα κατατεθέν της παρουσίας της […]
Καθιστικά, αντικριστά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, καρσιλαμάδες και μπάλοι όπως τα μετέφεραν οι πρόσφυγες της απέναντι μεριάς και τα κατέγραψε η έρευνα της Δόμνας Σαμίου. Ερμηνείες «από καρδιάς» της Δόμνας αλλά και από τους ίδιους τους πρόσφυγες, ή τα παιδιά τους, σε τραγούδια που έμαθαν από γονείς και παππούδες.
Καθιστικά, αντικριστά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, καρσιλαμάδες και μπάλοι, όπως τα μετέφεραν οι πρόσφυγες της απέναντι μεριάς και τα κατέγραψε η έρευνα της Δόμνας Σαμίου που τα αφιερώνει στο Μπαϊντίρι της Ερυθραίας, το χωριό καταγωγής της. Μ’ ένα τόσο προσωπικό δίσκο εγκαινιάστηκε η δραστηριότητα του Συλλόγου που φέρει το όνομά της και […]
Καθιστικά, αντικριστά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, καρσιλαμάδες και μπάλοι, όπως τα κατέγραψε η έρευνα της Δόμνας Σαμίου και τα ερμήνευσαν «από καρδιάς» η ίδια αλλά και μικρασιάτες πρόσφυγες. Δίσκος συμπληρωματικός του προηγούμενου ομότιτλου που εκδόθηκε το 1984 αλλά εξίσου προσωπικός.
Προϊόν μιας «αλλιώτικης» συνεργασίας. Ύστερα από προσωπική πρόσκληση, η Δόμνα κυκλοφορεί στο Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι αυτή τη συλλογή με κομμάτια που, καθώς σημειώνει η ίδια στο προσεγμένο εσώφυλλο, «είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν σε δίσκο».
Δεκαέξι διαχρονικά τραγούδια που ιστορούν όλες τις φάσεις του «δράματος» του ξενιτεμού. Τα δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς είναι μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες κατηγορίες της νεοελληνικής λαϊκής ποίησης, γιατί -πέρα από το φιλολογικό τους ενδιαφέρον- αποτελούν πηγή μελέτης για τον τρόπο που τοποθετείται η συλλογική γνώση και μνήμη μπροστά στο  […]
Δεκαεννιά τραγούδια που ιστορούν όλες τις φάσεις του «δράματος» του ξενιτεμού: η αναχώρηση του ξενιτεμένου, η ζωή στην ξενιτιά, η ζωή της οικογένειας που έμεινε πίσω, ο θάνατος στην ξενιτιά, η επιστροφή.