Μιχάλης Ζάμπας

Γεννήθηκε το 1982 στην Πρέβεζα. Από πολύ μικρός ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο Πρέβεζας στο κλασικό βιολί και στα θεωρητικά. Παράλληλα, από τα εννιά του χρόνια, μυήθηκε στον κόσμο της ελληνικής μουσικής –εκκλησιαστικής και δημοτικής–, στη σχολή της Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Το 1999 απέσπασε το πρώτο πανελλήνιο βραβείο στους μαθητικούς αγώνες του ΥΠ.Ε.Π.Θ. στη βυζαντινή μουσική και στο δημοτικό τραγούδι.

Παράλληλα με την φοίτησή του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, επέκτεινε την συστηματική ενασχόλησή του με την ελληνική μουσική, αρχικά στον Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής του Σίμωνα Καρά και κατόπιν δίπλα στον πρωτοψάλτη Λυκούργο Αγγελόπουλο.

Το 2001 έλαβε δίπλωμα βυζαντινής μουσικής από το Ωδείο «Νίκος Σκαλκώτας» και κατά την περίοδο 2001-2003 υπήρξε τακτικό μέλος της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας, συμμετέχοντας στις διάφορες εμφανίσεις της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.. Κατά την περίοδο 2001-2005 υπήρξε μέλος του πολυφωνικού συνόλου «Χαονία». Παίζει επίσης διάφορα παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως σαντούρι, κανονάκι, βιολί και λαούτο.

Έχει συνεργαστεί με πολλούς ονομαστούς μουσικούς, όπως οι Χρόνης Αηδονίδης, Πετρο-Λούκας Χαλκιάς, Σάββας Σιάτρας κ.ά. Έχει επίσης συμμετάσχει σε πλήθος συναυλιών και μουσικών εκδηλώσεων, καθώς και σε μεγάλο αριθμό δισκογραφικών δουλειών. Από το 2005 είναι δάσκαλος και καλλιτεχνικός διευθυντής της Χορωδίας Παραδοσιακής Μουσικής του Δημοτικού Ωδείου Πρέβεζας.

Πηγή: Μιχάλης Ζάμπας

Τραγούδια

Δίσκοι

Βιντεοσκοπημένη η παράσταση που δόθηκε στο Ηρώδειο, στις 11 Οκτωβρίου 2005. Παρουσιάζονται θεατροποιημένα τραγούδια και δρώμενα που σχετίζονται με τον αγροτικό κύκλο. Με αφετηρία το φθινόπωρο, έναρξη του εργατικού και εκκλησιαστικού χρόνου, ταξιδεύει τον θεατή νοητά βοηθώντας τον να  ανακαλύψει όχι μόνο μουσικές αλλά και λατρευτικές παραδόσεις που θεωρούνται λησμονημένες.
Η αφήγηση ωραίων, θαυμαστών και ηρωικών πράξεων του παρελθόντος ήταν πάντα και για όλους τους λαούς το νήμα που οδηγούσε και ύφαινε το μέλλον. Αυστηρά και δωρικά, σαν τους ήρωες που περιγράφουν, τα ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια που ονομάζουμε Ιστορικά,  λειτουργούσαν άλλοτε σαν χρονικά, άλλοτε σαν μουσικοί μύθοι και συχνά χρησίμευαν […]
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της η μύηση των παιδιών στην παραδοσιακή μουσική απασχολούσε ιδιαίτερα τη Δόμνα. Σε αυτή τη συλλογή συγκέντρωσε τραγούδια με απλούς ρυθμούς και μελωδίες αλλά και μερικά ωραία δημοτικά από αυτά που τώρα πια δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου, όμως μεταφέρουν ένα σημαντικό μήνυμα. Μια συλλογή που […]
Τραγούδια σπάνια και πολύτιμα, τραγουδισμένα παραμύθια με στοιχεία από αρχαίους μύθους. Μέσα από αυτά ο λαός μπόρεσε να ενώσει το πραγματικό με το υπερφυσικό και να αφηγηθεί ιστορίες, συνήθως τραγικές, που ίσως κάποτε συνέβησαν ή θα μπορούσαν να συμβούν, όσο φανταστικές κι αν φαίνονται. Ερμηνείες εκφραστικές από την ίδια τη […]
Σίτος, οίνος, έλαιον Ο ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς· καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει (Ψαλμός 104, στ. 15)
Με τα τραγούδια αυτής της συλλογής η Δόμνα θέλησε να θυμίσει πως στα παλιότερα χρόνια η φύση ήταν αντικείμενο λατρείας και δέους για τον άνθρωπο κι όχι στόχος καταστρεπτικής μανίας. Η λαϊκή φυσιολατρία των δημοτικών τραγουδιών δεν έχει σχέση με καμιά ρομαντική νοσταλγία: αποτελεί απαύγασμα της ίδιας της ζωής και […]

Συναυλίες

Τραγούδια και δρώμενα ακολουθώντας την πορεία του κύκλου του χρόνου. Με αρχή το φθινόπωρο, που σηματοδοτεί την έναρξη του εργατικού αλλά και του εκκλησιαστικού χρόνου, αναπαράσταση του τρύγου, δρώμενα του Δωδεκαημέρου, ανοιξιάτικες γιορτές, έθιμα του Aϊ-Γιάννη του Κλήδονα και πανηγυρικές θερινές εκδηλώσεις.