(1934–2023) | Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο, ανώτερα θεωρητικά με τον συνθέτη Ι. Α. Παπαϊωάννου, βυζαντινή μουσική με τον Ι. Μαργαζιώτη και παρακολούθησε για δύο χρόνια τη Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής του Σίμωνα Καρά (1958–1960). Το 1962, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Αθήνα, έλαβε υποτροφία από το Βρετανικό Συμβούλιο και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης υπό τον Egon Wellesz.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1964, διορίστηκε καθηγητής μουσικής και υπεύθυνος του μουσικού τμήματος του Γυμνασίου–Λυκείου του Κολλεγίου Αθηνών, θέση την οποία κατείχε έως το 1988. Από το 1970 έως το 2003 δίδαξε Γενική Ιστορία της Μουσικής στο Ωδείο Αθηνών, ενώ από το 1975 ανέλαβε την ευθύνη του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, που είχε ιδρύσει η Μέλπω Μερλιέ το 1930.
Δημοσίευσε πλήθος μουσικολογικών έργων (βιβλία, δίσκους, άρθρα), συμμετείχε σε διεθνή μουσικολογικά συνέδρια δίνοντας διαλέξεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και ήταν μέλος της Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας. Για την προσφορά του στη μουσική ζωή της Ελλάδας, τιμήθηκε το 1991 από την Ακαδημία Αθηνών.
Πηγή: Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ: www.mla.gr (τελευταία πρόσβαση 2025)
