Γιώργος Ε. Παπαδάκης

(1947–2013) | Συνθέτης, μουσικολόγος και ερευνητής. Γεννημένος στα Χανιά, σπούδασε ανώτερα θεωρητικά, σύνθεση και ιστορία της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Δραστηριοποιήθηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο, συνθέτοντας μουσική για περισσότερα από είκοσι πέντε θεατρικά έργα και τριάντα ταινίες. Παράλληλα αφιερώθηκε στη συλλογή και τεκμηρίωση μουσικο-λαογραφικού υλικού για την ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Από το 1975 συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, ενώ από το 2000 ήταν τακτικός συντάκτης των «Ιστορικών» και της «Ελευθεροτυπίας». Από το 1978 συνεργάστηκε με την ΕΡΤ ως μουσικός, παραγωγός και διοικητικό στέλεχος· διετέλεσε διευθυντής του μουσικού τμήματος του Β’ Προγράμματος (1981), σύμβουλος ψυχαγωγίας της ΕΤ-1 (1987) και διευθυντής προγράμματος της ΕΤ-2 (1993–1997).

Την περίοδο 1982–1999 επιμελήθηκε το πρόγραμμα καταγραφής παραδοσιακής μουσικής του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΑ, συγκεντρώνοντας 3.650 ηχογραφήσεις από περίπου 200 σολίστες, υλικό που τμήματά του μεταδόθηκαν και από την Κρατική Ολλανδική Ραδιοφωνία. Επιμελήθηκε πολυάριθμες δισκογραφικές εκδόσεις παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής, μεταξύ των οποίων οι σειρές: «Ελληνισμός σε Στεριά και Θάλασσα», «Όργανα και «Οργανοπαίχτες» και «Χοροί». To 1983 εξέδωσε το βιβλίο Λαϊκοί Πρακτικοί Οργανοπαίχτες.

Το 2002 διετέλεσε μουσικός και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μελέτης της Παραδοσιακής Μουσικής Θράκης–Μικράς Ασίας–Ευξείνου Πόντου και μουσικός υπεύθυνος του Λυκείου των Ελληνίδων. Συνεργάστηκε στενά με τη Δόμνα Σαμίου ως μουσικός σύμβουλος σε δίσκους και συναυλίες.


Πηγή: Αρχείο Δόμνας Σαμίου, Γιώργος Ε. Παπαδάκης
 

Τραγούδια

Δίσκοι

Ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας-δώρου του Μεγάρου Μουσικής στα εβδομηκοστά γενέθλια της Δόμνας Σαμίου τον Οκτώβριο του 1998. Στο πρόγραμμα, τραγούδια λιγότερο γνωστά, στην πλειονότητά τους αργά και αφηγηματικά, που η Δόμνα αγαπούσε ιδιαίτερα.
Η αφήγηση ωραίων, θαυμαστών και ηρωικών πράξεων του παρελθόντος ήταν πάντα και για όλους τους λαούς το νήμα που οδηγούσε και ύφαινε το μέλλον. Αυστηρά και δωρικά, σαν τους ήρωες που περιγράφουν.
Κάλαντα ευχές και παινέματα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων. Άλλα λιγότερο κι άλλα περισσότερο γνωστά που προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (2011).
Μικρασιάτικα τραγούδια με τη Δόμνα Σαμίου. Είκοσι ένα τραγούδια και σκοποί από τη συναυλία-αφιέρωμα στη μούσα του ιστορικού χώρου της Ελληνικής Ανατολής που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 8/3/2005. Παραδοσιακά τραγούδια από τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, την Προποντίδα, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο και την Καππαδοκία.
Αυτός ο δίσκος είναι ίσως το καλύτερο κλειδί για να κατανοήσει κανείς το βαθύτερο νόημα της ελληνικής πασχαλιάς, αφού συγκεντρώνει πολλά έθιμα της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου, μαζί με τα τραγούδια και τα μουσικά κομμάτια που τα συνοδεύουν.
Είκοσι οκτώ τραγούδια και τρεις οργανικοί σκοποί αποτυπώνουν τον τρόπο που τραγούδησε ο κατεξοχήν θαλασσινός λαός μας τη θάλασσα των πειρασμών, του κινδύνου, του κάλλους, της γαλήνης αλλά και του χαμού.
Η λαϊκή φυσιολατρία των δημοτικών τραγουδιών δεν έχει σχέση με καμιά ρομαντική νοσταλγία: αποτελεί απαύγασμα της ίδιας της ζωής και της καθημερινής εμπειρίας, για αυτό και μπορεί να εκφράζεται με τόσο ποιητικό τρόπο.
Τριάντα τραγούδια με κεντρικό άξονα τον Διγενή αφηγούνται ιστορίες ηρώων, γενναίων και ακατανίκητων πολεμιστών, αρχόντων ή στρατιωτών, εμπνευσμένες από τις λαϊκές προφορικές παραδόσεις.

Συναυλίες

Μεγάλη συναυλία, δώρο για τα εβδομηκοστά γενέθλιά της. Καλεσμένοι της κάποιοι διαχρονικοί φίλοι και συνεργάτες. Κατά την επιλογή του ρεπερτορίου δόθηκε μεγαλύτερο βάρος όχι στα πολυτραγουδισμένα αλλά σε άγνωστα, στην πλειονότητα τους αργά, αφηγηματικά, «δύσκολα» τραγούδια.