(1931-1993) Γεννήθηκε στο Κομπότι Άρτας. Μέλος της παλιάς οικογένειας των Σουκαίων· ο πατέρας του και ο προπάππους του έπαιζαν κλαρίνο, και ο παππούς του βιολί. Το ρεπερτόριό του περιελάμβανε κυρίως Ηπειρώτικα και Ρουμελιώτικα.
Σε ηλικία πέντε χρονών έμαθε τα απαραίτητα στο λαούτο από τον φημισμένο τότε λαουτιέρη Γεράσιμο Λάλο και ακολουθεί την οικογενειακή κομπανία. Μέχρι τα δώδεκα του έπαιζε κιθάρα, σαντούρι και τσέμπαλο. Παράλληλα, άρχισε να μαθαίνει κλαρίνο. Στα είκοσι του χρόνια αποφάσισε να αφιερωθεί στο κλαρίνο και στα είκοσι οκτώ εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Είχε συμμετάσχει σε πληθώρα δισκογραφικών δουλειών δημοτικής και λαϊκής μουσικής – ηχογράφησε περισσότερα από τέσσερις χιλιάδες τραγούδια, εκ των οποίων περίπου διακόσια δικά του. Εμφανίστηκε σε πολλές συναυλίες, μουσικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ, και εκπομπές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και συνεργάστηκε με σπουδαία ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Ο Βασίλης Σούκας πέθανε το 1993. Το κλαρίνο του δωρίστηκε από τη σύζυγό του στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγεινάκη .
Πηγές: αρχείο Γιώργου Ε. Παπαδάκη
