Βαγγέλης Καρίπης

Γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με την ελληνική παραδοσιακή μουσική από μικρή ηλικία, σπουδάζοντας ούτι και Βυζαντινή Μουσική, ενώ από δεκάξι χρονών άρχισε να μελετάει μόνος του κρουστά. Παρακολούθησε σεμινάρια για ethnic κρουστά με σημαντικούς μουσικούς, όπως οι Tricy Sankaran, Joe Santos, Jamey Haddad, Alfredo Reyes.

Έχει συνεργαστεί με πολλούς έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές και έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες και διεθνή φεστιβάλ (Womad, Sfinx, Meinz). Έχει συμπράξει με σολίστ διεθνούς κύρους σε συναυλίες και δισκογραφικές παραγωγές.

Το 2004 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Διεθνή συνάντηση για τα κρουστά στην Τύνιδα (πρόγραμμα Medimuses). Συμμετείχε επίσης στις τελετές Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Το 1997 μαζί με τον Ανδρέα Παππά και τον Πέτρο Κούρτη δημιούργησαν το σύνολο κρουστών «Κρόταλα», με το οποίο έκτοτε δίνουν συναυλίες και συμμετέχουν σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εκδώσει τα άλμπουμ Κρουστά με τον Ανδρέα Παπά και τον Γιώργο Γευγελή και Κρόταλα με τον Ανδρέα Παπά και τον Πέτρο Κούρτη.

Τραγούδια

Δίσκοι

Ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας-δώρου του Μεγάρου Μουσικής στα εβδομηκοστά γενέθλια της Δόμνας Σαμίου τον Οκτώβριο του 1998. Στο πρόγραμμα, τραγούδια λιγότερο γνωστά, στην πλειονότητά τους αργά και αφηγηματικά, που η Δόμνα αγαπούσε ιδιαίτερα. Ανάμεσα στους καλεσμένους της,  φίλοι και συνεργάτες, όπως  η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Λυκούργος Αγγελόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος […]
Βιντεοσκοπημένη η παράσταση που δόθηκε στο Ηρώδειο, το 2005. Παρουσιάζονται θεατροποιημένα τραγούδια και δρώμενα που σχετίζονται με τον αγροτικό κύκλο.
Σκοποί και τραγούδια σε ρυθμό επτά χρόνων, πάνω στον οποίο χορεύονται όλα τα καλαματιανά, και εννέα χρόνων, ρυθμό των ζεϊμπέκικων και των καρσιλαμάδων.
Εμπλουτισμένη επανέκδοση του LP "Ξενιτεμένο μου πουλί" που κυκλοφόρησε στη Σουηδία το 1980 από την Caprice Records. Περιέχει 9 επιπλέον τραγούδια από τη δισκοθήκη και το αρχείο του Συλλόγου και αναλυτικά σχόλια για την ελληνική παραδοσιακή μουσική και τη Δόμνα Σαμίου.
Μια συλλογή που απευθύνεται στα παιδιά αλλά αποτελεί και βοήθημα σε όσους θέλουν να τους προσφέρουν ερεθίσματα από έναν κόσμο που χάνεται.
Τραγούδια σπάνια και πολύτιμα, τραγουδισμένα παραμύθια με στοιχεία από αρχαίους μύθους. Μέσα από αυτά ο λαός μπόρεσε να ενώσει το πραγματικό με το υπερφυσικό και να αφηγηθεί ιστορίες, συνήθως τραγικές, που ίσως κάποτε συνέβησαν ή θα μπορούσαν να συμβούν.
Τραγούδια αργά και ήσυχα, μελωδικά και λυπημένα που μιλάνε για τους καημούς της αγάπης, του χωρισμού και της ξενιτιάς.
Μικρασιάτικα τραγούδια με τη Δόμνα Σαμίου. Είκοσι ένα τραγούδια και σκοποί από τη συναυλία-αφιέρωμα στη μούσα του ιστορικού χώρου της Ελληνικής Ανατολής που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 8/3/2005. Παραδοσιακά τραγούδια από τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, την Προποντίδα, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο και την Καππαδοκία.
Σίτος, οίνος, έλαιον Ο ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς· καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει (Ψαλμός 104, στ. 15)
Είκοσι οκτώ τραγούδια και τρεις οργανικοί σκοποί αποτυπώνουν τον τρόπο που τραγούδησε ο κατεξοχήν θαλασσινός λαός μας τη θάλασσα των πειρασμών, του κινδύνου, του κάλλους, της γαλήνης αλλά και του χαμού.

Συναυλίες

Μεγάλη συναυλία, δώρο για τα εβδομηκοστά γενέθλιά της. Καλεσμένοι της κάποιοι διαχρονικοί φίλοι και συνεργάτες. Κατά την επιλογή του ρεπερτορίου δόθηκε μεγαλύτερο βάρος όχι στα πολυτραγουδισμένα αλλά σε άγνωστα, στην πλειονότητα τους αργά, αφηγηματικά, «δύσκολα» τραγούδια.
Τραγούδια και δρώμενα ακολουθώντας την πορεία του κύκλου του χρόνου. Με αρχή το φθινόπωρο, που σηματοδοτεί την έναρξη του εργατικού αλλά και του εκκλησιαστικού χρόνου, αναπαράσταση του τρύγου, δρώμενα του Δωδεκαημέρου, ανοιξιάτικες γιορτές, έθιμα του Aϊ-Γιάννη του Κλήδονα και πανηγυρικές θερινές εκδηλώσεις.
Αφιέρωμα στη μούσα του ιστορικού χώρου της Ελληνικής Ανατολής. Παραδοσιακά τραγούδια από τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, την Προποντίδα, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο και την Καππαδοκία και δυο βυζαντινοί ύμνοι από τη μουσική παράδοση της ορθόδοξης Εκκλησίας. Μουσική ποικιλία που δεν είναι άθροισμα ετερογενών ιδιωμάτων, αλλά αντιθέτως παρουσιάζει κοινά […]