Ανιές Αγκοπιάν

Αρμενικής καταγωγής μουσικός, γεννήθηκε στην Γαλλία. Μετά από ένα ταξίδι της το 1980 στην τότε Σοβιετική Αρμενία ξεκίνησε μαθήματα στο κανονάκι με τον Aram Kerovpyan, μαθητή του Saadettin Öktenay.

Το 1984-1986 έζησε στην Κωσταντινούπολη, όπου συνέχισε τα μαθήματα, ενώ συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα καθώς και στη χορωδία του Πανεπιστημίου.

Από το 1987 έως το 1992 έζησε στην Αθήνα, δίδασκε κανονάκι και θεωρία ανατολικής μουσικής στα ωδεία Σκαλκώτα, Ευμουσία και στο μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης. Δημιούργησε το μουσικό σχήμα «Sehnaz» με ρεπερτόριο την κλασική μουσική της Πόλης.

Από το 1993 ζει στην Κωσταντινούπολη. Μέχρι το 2005 παίζει τακτικά στην Ραδιοφωνία σε εκπομπές κλασικής μουσικής. Από το 2001 είναι καθηγήτρια μουσικής στη Γαλλόφωνη μουσική σχολή και από το 2006 και διευθύντρια.

Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες στην Τουρκία και στην Ελλάδα, όπως και σεμινάρια σε μουσικά σχολεία στη Βόρεια Ελλάδα (Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή).

Πηγή: Ανιές Αγκοπιάν

Τραγούδια

Δίσκοι

Καθιστικά, αντικριστά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, καρσιλαμάδες και μπάλοι όπως τα μετέφεραν οι πρόσφυγες της απέναντι μεριάς και τα κατέγραψε η έρευνα της Δόμνας Σαμίου. Ερμηνείες «από καρδιάς» της Δόμνας αλλά και από τους ίδιους τους πρόσφυγες, ή τα παιδιά τους, σε τραγούδια που έμαθαν από γονείς και παππούδες.
Καθιστικά, αντικριστά, ζεϊμπέκικα, χασάπικα, καρσιλαμάδες και μπάλοι, όπως τα κατέγραψε η έρευνα της Δόμνας Σαμίου και τα ερμήνευσαν «από καρδιάς» η ίδια αλλά και μικρασιάτες πρόσφυγες. Δίσκος συμπληρωματικός του προηγούμενου ομότιτλου που εκδόθηκε το 1984 αλλά εξίσου προσωπικός.
Τραγούδια σπάνια και πολύτιμα, τραγουδισμένα παραμύθια με στοιχεία από αρχαίους μύθους. Μέσα από αυτά ο λαός μπόρεσε να ενώσει το πραγματικό με το υπερφυσικό και να αφηγηθεί ιστορίες, συνήθως τραγικές, που ίσως κάποτε συνέβησαν ή θα μπορούσαν να συμβούν.
Δεκαέξι διαχρονικά τραγούδια που ιστορούν όλες τις φάσεις του «δράματος» του ξενιτεμού. Τα δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς είναι μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες κατηγορίες της νεοελληνικής λαϊκής ποίησης, γιατί -πέρα από το φιλολογικό τους ενδιαφέρον- αποτελούν πηγή μελέτης για τον τρόπο που τοποθετείται η συλλογική γνώση και μνήμη μπροστά στο  […]
Δεκαεννιά τραγούδια που ιστορούν όλες τις φάσεις του «δράματος» του ξενιτεμού: η αναχώρηση του ξενιτεμένου, η ζωή στην ξενιτιά, η ζωή της οικογένειας που έμεινε πίσω, ο θάνατος στην ξενιτιά, η επιστροφή.